prawoimotoryzacja

Dla odszkodwawczych owszem, ale dla pozostałych jest sporo pracy

Gdyby ubezpieczyciele podchodzili uczciwie do tematu, to nie byłoby tyle pracy.

Do tej pory wszystkie sprawy odszkodowawcze do przodu, więc się chyba jednak kalkuluje?

A może też być i tak, ze zaczną sporządzać bardziej sensowne kosztorysy?

Tak, można powiedzieć, że nic się nie należy i najlepiej skulić ogon i uciekać do jamki

W dniu 02 września 2019 roku Sądy Najwyższy podjął uchwałę, która stanowi odpowiedź na następujące pytania Rzecznika Finansowego: czy koszt prywatnej ekspertyzy rzeczoznawcy poniesiony przez poszkodowanego, w celu określenia wysokości faktycznie poniesionej szkody, na etapie postępowania likwidacyjnego (pozasądowego) podlega rozliczeniu w ramach ubezpieczenia OC? Czy takiej samej kompensacie podlega koszt prywatnej opinii rzeczoznawcy poniesiony przez cesjonariusza (osoba która nabyła wierzytelność od poszkodowanego)? Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów, w sprawie o sygnaturze akt orzekł: ” Poszkodowanemu oraz cesjonariuszowi roszczeń odszkodowawczych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot kosztów tzw. prywatnej opinii (ekspertyzy) rzeczoznawcy, jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania." Źródło: http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia_prawne.aspx?ItemSID=1190-16544171-be1b-4089-b74b-413997467af2&ListName=Zagadnienia_prawne&Rok=2018 źródło: https://prawoimotoryzacja.pl/poszkodowanemu-nalezy-sie-prawo-do-eksperta-z-polisy-oc/

Widziałem na żywo w żółtym kolorze. Samochod prezentuje się super, w szczególności z tylu. Jeżeli ktoś lubikoreańskie wnętrza, będzie zachwycony

Tak jest w wypadku AC, ale nie OC. W wypadku OC polisa jest nadal ważna, a jak się dogada kupujący ze sprzedającym to już inna sprawa. Jeżeli kupujący nie wypowie polisy, to sprzedający nie dostanie żadnego zwrotu. Pamiętaj tylko to, że sprzedający może zalegać z płatnościami ,itd.

Przy OC wartość rynkowa.

Kangurki występowały również w 1.4 TSI 150, lecz takie delikatne. Było o tym sporo na forum Leona i ja na to zwróciłem uwagę podczas testu Leona. Może na tyle dobrze operuję sprzęgłem i gazem, iż mnie to w ogóle nie dawało się we znaki, lecz chwilę temu zakończyłem tygodniowy test Skody Karoq Scout z silnikiem 1.5 TSI 150 KM, skrzynią biegów DSG wyposażoną w napęd na cztery koła. Pierwszy raz w wypadku DSG rzuciło mi się w oczy, iż skrzynia podczas ruszania swoją pracą przypomina CVT, a nie dwusprzęgłówkę. Może to jest celowy zabieg ze strony VW, aby skrzynia ruszała z wysokimi obrotami jakby na półsprzęgle, żeby nie było kangurkowania???

Bo to Pertyn

Jaka wadę?

Czy jeżdżenie z uszkodzona turbiną nie ma negatywnego wpływu na silnik i jego elementy?

Dokładnie

Kierujący za przekroczenie prędkości o więcej niż 50 km/h w terenie zabudowanym traci prawo jazdy na okres 3 miesięcy wyłącznie w oparciu o informację podchodzącą od Policji. W dniu 1 lipca 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny wydał uchwałę w sprawie o sygnaturze akt I OPS 3/18 w ramach której orzekł, iż „Podstawę wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy w trybie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2019 r., poz. 341 ze zm.) w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks Karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 541 ze zm.) może stanowić wyłącznie informacja o ujawnieniu czynu polegającego na kierowaniu pojazdem z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym” – uchwała NSA w sprawie I OPS 3/18. Postępowanie zostało zainicjowane wnioskiem Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 29 listopada 2018 roku w ramach którego RPO wniósł o wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swojej uchwały wskazuje, iż: „Zgodzić należy się ze stanowiskiem Rzecznika Praw Obywatelskich, że w związku ze stosowaniem powyższych przepisów zarysowały się w orzecznictwie dwa przeciwstawne poglądy. Według pierwszego z nich organ wydający decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy w oparciu o art. 102 ust. 4 u.k.p. nie jest uprawniony do weryfikowania przypisanego kierowcy wykroczenia pod względem merytorycznym. Przedmiotowe orzeczenie ma bowiem charakter związany, co oznacza, że na skutek zawiadomienia właściwego organu o naruszeniu przepisu (przekroczeniu dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym), starosta zobowiązany jest do wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy. Organ administracyjny nie prowadzi własnych ustaleń dotyczących faktu rażącego naruszenia prędkości lecz z woli ustawodawcy opiera swoje rozstrzygnięcie na przekazanej mu informacji, która ma charakter dokumentu urzędowego (por. wyrok NSA z dnia 29 maja 2018 r., sygn. akt I OSK 2190/16, wyrok NSA z dnia 4 października 2017 r., sygn. akt I OSK 490/17, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Gd 900/17, wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 maja 2018 r., sygn. akt II SA/Ol 209/18, wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Bd 1439/16, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 października 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 215/16, wyrok WSA w Krakowie z dnia 1 lutego 2018 r. ,sygn. akt III SA/Kr 1352/17). Zgodnie zaś z drugim stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie z przepisu art. 102 ust. 1 pkt 4 u.k.p. wynika obowiązek wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy, ale tylko wtedy jeżeli prawidłowo ustalony stan faktyczny sprawy administracyjnej odpowiada hipotezie tej normy, to jest kierujący pojazdem przekroczył dopuszczalną prędkość o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym. W sytuacji, kiedy kierujący pojazdem kwestionuje fakt popełnienia spornego wykroczenia, orzeczenie o zatrzymaniu prawa jazdy nie może być wydane jedynie w oparciu o przekazaną staroście informację Policji (por. wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2018 r., sygn. akt I OSK 2452/17, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 marca 2017 r., sygn. akt II SA/Gl 1138/17, wyrok WSA w Opolu z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II SA/Op 400/16). W przypadku powyższego poglądu pojawiły się dwa odmienne zapatrywania co do sposobu ustalania przesłanki zobowiązującej do wydania przez organ orzeczenia o zatrzymaniu prawa jazdy, jaką jest przekroczenie dopuszczalnej prędkości o 50 km/h na obszarze zabudowanym. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na cel, któremu miała służyć nowelizacja ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami dokonana ustawą z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. W uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy k.k., rozważając wprowadzenie przepisów umożliwiających czasowe zatrzymanie prawa jazdy w przypadku przekroczenia dopuszczalnej prędkości na obszarze zabudowanym o 50 km/h, projektodawca brał pod uwagę wyniki badań opublikowanych przez Sekretariat Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego wskazujące, iż 64% kierowców w Polsce jeździ powyżej dopuszczalnego limitu prędkości. Czterech na pięciu kierowców przekracza prędkość na drogach krajowych przebiegających przez teren zabudowany i na dwujezdniowych ulicach miast. Projektodawca stwierdził, że czasowe zatrzymanie prawa jazdy ma na celu poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego. W ocenie projektodawcy wprowadzenie w życie powyższych rozwiązań przyczynić się miało do większej dyscypliny przestrzegania przepisów ruchu drogowego przez kierujących pojazdami, chociażby poprzez wzbudzenie obawy przed utratą możliwości legalnego kierowania pojazdami (Sejm RP VII kadencji, nr druku 2586). Podkreślić należy, że uzasadnienie projektu ustawy może być narzędziem wykładni pomocnym w rozwiązywaniu problemów interpretacyjnych, w szczególności może stanowić źródło wiedzy o celu, któremu ustawa ma służyć (por. A. Bielska – Brodziak, Śladami prawodawcy faktycznego. Materiały legislacyjne jako narzędzie prawa, Wolters Kluwer, Warszawa 2017, s. 199 i 351). Zatrzymanie prawa jazdy w oparciu o art. 102 ust. 1 pkt 4 u.k.p. jest sankcją administracyjną o charakterze prewencyjnym (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2016 r., K 24/15, OTK-A 2016/77). Sankcja administracyjna stanowi konsekwencję niewykonania obowiązku wynikającego z prawa administracyjnego. Istotą sankcji administracyjnej jest przymuszenie do respektowania nakazów i zakazów (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 października 2009 r., Kp 4/09, OTK-A 2009/9/134). Zatrzymanie prawa jazdy w przypadku naruszenia zakazu administracyjnego ograniczającego prędkość poruszania się pojazdem mechanicznym na obszarze zabudowanym realizuje cel prewencyjno-ochronny i zabezpieczający. Instytucja zatrzymania prawa jazdy jest instrumentem, który w założeniu ustawodawcy ma służyć zapewnieniu bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a przez to przyczyniać się do ochrony życia i zdrowia jego uczestników. Z jednej strony sankcja ta pozwala na czasowe wykluczenie z ruchu drogowego kierujących pojazdami, którzy przekraczają dozwoloną prędkość o 50 km/h na obszarze zabudowanym (prewencja indywidualna), z drugiej zaś oddziałuje w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (prewencja ogólna, por. R. A. Stefański, Kodeks karny. Komentarz, s. 428 – 429, wyd. 4, Warszawa 2018). Z powyższych rozważań wynika, że podstawę wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy w trybie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. z 2019 r., poz. 341 ze zm.) w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 541 ze zm.) może stanowić wyłącznie informacja o ujawnieniu czynu polegającego na kierowaniu pojazdem z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym. Wniosek taki można wyprowadzić nie tylko z literalnego brzmienia art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o zmianie k.k., ale także w oparciu o wykładnię celowościową i funkcjonalną przepisów ustawy o kierujących pojazdami.” – uzasadnienie uchwały NSA z dnia 1.07.2019 r. w sprawie o sygn. akt. I OPS 3/18. https://prawoimotoryzacja.pl/podstawe-decyzji-o-odebraniu-prawa-jazdy-za-przekroczenie-predkosci-w-terenie-zabudowanym-moze-stanowic-wylacznie-informacja-pochodzaca-od-policji/